
Toen hij klein was voetbalde hij altijd op straat met een zelfgemaakte bal. Zo werd hij opgemerkt door scouts van de Nigeriaanse club Ranchers Bees, het begin van een veelbelovende carrière. In 1990 mocht hij, op zijn 18de, al deelnemen aan de Africa Cup. Daar werd hij opgemerkt door scouts van Club Brugge en Amokachi kwam zo in België terecht. Hij zou er 4 jaar blijven en, alle competities meegerekend, in 106 wedstrijden 42 keer scoren. "De Buffel" schreef geschiedenis toen hij als eerste speler scoorde in de vernieuwde beker voor landskampioenen, de Champions League: op 25 november 1992 opende hij de score tegen CSKA Moskou.
Na een geslaagde wereldbeker in de States vertrok Amokachi medio 1994 voor veel geld naar het Engelse Everton. Hij was er de eerste donkere speler in zeer lange tijd. Zijn komst heeft er zeker aan meegeholpen dat de club van zijn racistische reputatie afkwam. Een groot succes werd zijn Engels avontuur echter niet: op 2 jaar tijd scoorde hij 14 keer in 54 matchen en hij was vaak geblesseerd. Zijn hoogtepunt bereikte hij er in de FA Cup van 1995, toen hij in de halve finale als invaller 2x scoorde tegen Tottenham (4-1) en later eveneens als invaller in actie kwam tijdens de gewonnen finale tegen Manchester United.
Internationaal succes boekte Amokachi in 1996 toen hij met Nigeria Olympisch kampioen werd. Na dit tornooi vertrok hij naar het Turkse Besiktas. Hij zou er 3 jaar blijven en ondertussen ook nog een wedstrijd op het WK 1998 meepikken. Daarna kreeg hij steeds vaker last van knieproblemen. In de jaren nadat hij bij Besiktas vertrok stond hij nog een aantal keren op het punt bij een club te tekenen - 1800 Muchen, Créteil en Tranmere Rovers om er maar enkele te noemen - maar telkens sprong de deal af wegens medische redenen. Uiteindelijk is hij dus eigenlijk al op zijn 27ste gestopt met voetballen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten