Rik De Saedeleer

Verwoede pogingen van Frank Raes ten spijt, hij kan in de verste verte niet tippen aan Rik De Saedeleer. Gedurende 40 jaar was hij voetbalcommentator op de openbare omroep. Dankzij Rik pikten ook mensen die helemaal niet in voetbal geïnteresseerd waren een wedstrijd mee. Zijn groot inlevingsvermogen was zijn troef. Soms leek het alsof hij zelf de coach was en de spelers nog naar hem luisterden ook. Zo riep hij door zijn microfoon, toen in een Europese wedstrijd van Anderlecht Jef Jurion aan de bal was, 'Jef, doe eens iets! Jef!' Gevolg: Jurion trapte en scoorde voor het eerst in zijn leven met links vanop verre afstand. Een ander bekend voorbeeld is de 'Gaan Jan, gaan, ze kunnen niet volgen', waarop Ceulemans tegen Hongarije de hele rechterflank afspurtte en succesvol voorzette. En ook 'daar is 'em, daar is 'em, ja! Goooaaaaaaal! Goal! Goal! Goal de Belgica!' bij het doelpunt van Erwin Vandenbergh tegen Argentinië. Verder zijn 'dag moeder', 'moet er nog zand zijn', 'ik wist het, ik wist het' klassiekers. Ten slotte verloor hij nooit zijn gevoel voor humor, zoals tijdens het WK '82 waar El Salvador met 1-10 van Hongarije verloor: 'Die keeper van El Salvador moet zich nu toch in z'n thuisland wanen zoals er op hem geschoten wordt.'

Tijdens Humo's Pop Poll werd Rik 7 jaar geleden geëerd.

Rad van Fortuin

Het Rad van Fortuin zorgde steevast voor hilarische momenten wanneer één of andere idioot zich versprak, of beter gezegd: gewoon niet beter wist. Zo waren er ondermeer: de balletjestrui (moest de bolletjestrui zijn), Horeca Lewinski (Monica Lewinski), staf en os, waarna de volgende kandidaat ook nog eens stef en es zei (stof en as), Lagio d'amore (Lago Maggiore), raamsaus (roomsoes), Jacques Brol (Jacques Brel), AC meloen (AC Milaan), Rumba (Rambo), woestijnvis (woestijnvos), Asebille O (Isabelle A), bruudruuster (broodrooster), knalselder (knolselder), pimpelmuis (pimpelmees), pimpelmees (pompelmoes), prinses Onni (prinses Anne), de chinese mier (de chinese muur), Jill Clinton (Bill Clinton), Sabena de Vis (Sabine de Vos), paneermuil (paneermeel), blootlichaampje (bloedlichaampje), trappistenboer (trappistenbier), voor lol staan (voor lul staan), de leuborase Axelle Red (de Limburgse Axelle Red). Verder maakten ook nog de auteurs van 'de S van citroen' en 'ik ga een walter kopen, klinker' zich onsterfelijk.

Enrique Iglesias

Enrique Iglesias zingt zijn single in. (geluid opzetten, maar best niet te hard...)

Skunk Anansie

De eerste keer dat ik naar Werchter ging was in 1999, uitstekende editie. Wie toen zowat iedereen naar huis speelde was Skunk Anansie. Geweldige Britse live band met een frontwoman om ú tegen te zeggen, Skin, die eigenlijk gewoon Deborah Dyer heet. Sommige mensen hebben de uitzonderlijke gave om een vuist in hun mond te kunnen steken, ik heb altijd al gedacht dat Skin er 2 in krijgt. Maar wat een podium presence.

Skunk Anansie was actief van 1994 tot 2001 en maakte in die periode 3 geslaagde albums. Hun doorbraak kwam er met de single 'Weak'. Andere hits waren ondermeer 'Brazen (Weep)', 'Hedonism' en 'Secretly'. In 2001 gingen de bandleden elk hun eigen weg. Skin maakte net voor de split nog een voortreffelijke single met Maxim, 'Carmen Queasy' en bouwde daarna een solo carrière uit. Deze verloopt vooralsnog echter niet zo succesvol.

Braamhaar

Vreemde situatie vanmiddag tijdens PSV-Ajax: Kenneth Perez scoort het 5de Amsterdamse doelpunt, en let dan op scheidsrechter Braamhaar: met een brede grijns op het gezicht balt hij zijn vuist. Nog nooit gezien. Al even vreemd was zijn uitleg achteraf. In plaats van gewoon toe te geven dat hij een Ajacied is, kwam hij met deze verklaring af: 'Het was een mooi moment voor mij. Ik zag voor de Ajax-aanval een overtreding van PSV, maar liet doorspelen. Dan is het mooi om te zien dat zo'n beslissing goed uitpakt voor het bij de overtreding benadeelde team. Dat was voor mij even kicken.' Schitterend!

Sledge Hammer!

Sledge Hammer, schitterende absurde cultserie uit midden jaren '80 met David Rasche in de hoofdrol. Inspector Sledge Hammer ging het gevaar nooit uit de weg, maar raakte er na een 'Trust me, I know what I'm doing' altijd uit. Hij ging daarbij het geweld niet uit de weg, wat hij niet meer dan normaal vond:
Sledge Hammer: Well, Miss, I was in this store when two thugs entered and threatened the owner with shotguns. At that time I drew my magnum and killed them both. Then I bought some eggs, some milk, and some of those little cocktail weenies.
News reporter: Inspector Hammer, was what you did in the store absolutely necessary?
Sledge Hammer: Oh yes, I had almost no groceries at all.

Zijn beste vriend was dan ook zijn .44 Magnum.

Thug: Drop your gun and kick it over here.

[Sledge puts the gun down]

Thug: I said kick it over here.

Sledge Hammer: Forget it, Slimeball. I never kick a friend when he's down.

David Platt

Één van m'n vroegste voetbalherinneringen is meteen ook één van de vreselijkste. Op 26 juni 1990 schakelde Engeland België uit in de 2de ronde van de Mondiale. De Rode Duivels domineerden de ganse match in Bologna, maar dan was daar die 120' en die dekselse David Platt met zijn domme kop, en Engeland mocht compleet onverdiend een ronde verder. Zijn eerste doelpunt voor The Three Lions dan nog. Wat voorafging aan de goal was trouwens een ingebeelde fout van Gerets op Gascoigne. Voor Röthlisberger en Prendergast werden we dus ook al eens geflikt door de Deen Peter Mikkelsen.

België: Michel Preud'homme, Eric Gerets, Lei Clijsters, Stefan Demol, Georges Grün, Michel De Wolf, Franky Van Der Elst, Enzo Scifo, Bruno Versavel (Patrick Vervoort 107'), Mark Degryse (Nico Claesen 66'), Jan Ceulemans
Engeland: Peter Shilton, Stuart Pearce, Desmond Walker, Terry Butcher, Paul Parker, Mark Wright, Chris Waddle, Steve McMahon (David Platt 73'), Paul Gascoigne, Gary Lineker, John Barnes (Steve Bull 76')
Doelpunt: Platt 120'

Boes

Welke os kan ons iets leren? Boes Boes Boes Boes
En een fietsband repareren? Boes Boes Boes Boes
Rock en Roll en ook nog de Samba danst hij met je mee
Wie laat zich niet koeieneren? Boes Boes Boes Boes
Boes Boes Boes Boes

Dog Eat Dog

Dog Eat Dog, de band die halweg de jaren '90 voor de grote doorbraak stond...waarna het helemaal bergaf ging. Hun debuutalbum 'All Boro Kings' werd een succes, waarbij de band zich kenmerkte door het gebruik van een saxofoon. Het album haalde een verkoopcijfer van 600 000 exemplaren, er volgde een succesvolle Europese tour met Biohazard en in 1995 wonnen ze de MTV Europe Music Award voor Breakthrough Artists of the Year, waarbij ze Alanis Morissette en Weezer klopten. In 1996 kwam de opvolger 'Play Games' uit maar de definitieve doorbraak bleef uit, integendeel. De nieuwe -meer pop- sound werd door vele fans niet geapprecieerd en ook de vele personeelswissels (zoals de Belg Marc De Backer, die kwam en weer ging) kwamen de band niet ten goede. Latere albums waren veel minder succesvol en Dog Eat Dog speelt tegenwoordig op kleine festivals en kleine zalen en jeugdhuizen. Ze spelen wel zowat elk jaar in België, ook dit jaar komen ze al zeker 4 keer naar ons land. Hieronder een fragment uit hun concert op Pukkelpop '99, waar ze hun grootste hit 'No Fronts' spelen. Ik sta daar ook ergens in het publiek mezelf af te vragen, where did they go wrong?